sessiz bir çığlık var içimde,
gözlerim buğulu,
adın yazıyor göğsümde.
erimek bilmez bir kar kütlesi sarmış dört bir yanımı,
günden güne üşüyorum.

hiç bir yoklukta aramadım seni,
hep varlıkta var ederek çoğalttım seni.

ellerim bir gece karanlığında düştü boşluğa,
inatla, azimle, hınçla aradım seni,
tıka basa yokluğuna sarıldım,
boğulurcasına, küfredercesine,
dermansız kaldım, dizlerim kanadı,
ayaklarım şişti, takatsiz kaldım,

bütün trenler kalktı,
istasyonlar boşaldı,
bir ben kaldım,
yalnızlığın ortasında.

denizler çağladı, nehirler aktı,
martılar, serçeler göçüp gitti.
bir çölün ortasında,
bir ben kaldım.

dışarıda zaman ilerledi,
içimde sen durdun,
nefesimde uyuttum seni,
sen gittin,
bir ben kaldım,
yalnızlığın ortasında.

ibrahim dalkılıç

14/07/2015
23:35 izmir