zaman
bir kürekle çalışır gibi
unuttuğum onca şey ...

terk etti beni duygular sanki bir boşluğun içersindeyim...

Hangi tarafa gitti
o taktığım görüntüdeki
siyah tutan gözlerin ...

kim demiş balıklar uçamaz diye

bir dünyada çizilmişim
kağıtların arasında birisi
nasıl baktığıma baktı ayna
kendini izlemektenmidir...

bir şarkıyı yönetir gibi dudaklarımda
acele eden martı sürüsü
yeşile boyanır beklemekten
denizi açtığımda kırmızı dolar
boşalır bardaklar

onu içmekten tükenirim
onu sevmekten dağlar acı duyar
kalbimdeki taşların dağı
mavinin sezdirdiği bir gökyüzü gibi...

Bir gölgesin
umut etmekten doğan
bir bahçe gibi büyüttüğüm
yeşil bir sızı gibi ,
kalbimde açan .

kucaklamak sevdiğini göstermek için...
yanağına kondurduğunuz bir öpücük...

seni seviyorum diyebilmek...

korktuğu zaman size sığına bilmesi
kaydığı zaman sizi yanında bulabilmesi...

Hepimiz bir parça
eksik doğmuşuz göstermekten
bir parça gizli kalmışız
o pencerelerin içindekinden
hepimiz
kendi yollarımızda ihmal etmişiz diğerini...

çukur yerlerinde geçmişin titreyişi
toz suretinde yapışmış anılar duvara...


bir kuşun uçuverişi gibi kolay örümceğin aşık oluverişi...