Sevdan koca bir roman her satırda bir huşu;
Küllerinden can buldu yaktığın ankakuşu…
Beklerken gece-gündüz ölüp seni beklerken;
Bir damla gözyaşıma okyanuslar eklerken…
Başka cadde yok muydu göstermeyen yüzünü;
Aradan yıllar geçse unutturmaz sözünü…
Kayboldukça bulduğum buldukça kaybettiğim;
Kendime yüzbinkere dönüp yemin ettiğim...
Mecnun muyum Leylası tarihlerde görülen;
Ferhat mıyım sanırsın koca dağa sürülen…
Biterken dertlerimin kervanları yol alır;
Gülmek uzak ihtimal belki de adı kalır…
Vurulur gözlerimin saf tutan neferleri;
Üstüme yürür birden hasretin askerleri…
Dur derim duyan olmaz sesimiz kesilirken;
Umut anadan üryan umutsuz asılırken…
Haydi, çalsın şarkılar neş’eyi gama verip;
Dudaklarım kendini kırılmış cama verip…
Sallansın dünya denen başıbozuk hergele…
Her kapımız kapalı her zarımız hep gele…
Kaybetmişsem ne çıkar şu gönül kumarında;
Yanmaktır tek gayemiz sevdamızın narında…
Akıllanmaz delinin kaldığı yurt bendedir;
Yüreğimde oynaşan o nankör kurt bendedir…
Noktadan sonrasına heveslenir kalemim;
Yakamdan tuta tuta çeker beni elemim…
Dolmayan çilelerin her talibi dergâhım;
Geceye diklenirken doğum yapar sabahım…
Sönsün bütün ışıklar perdelerim inerken;
Kapansın gözkapağım ızdırabım dinerken…
Son satır son sözlerim son nokta da güldür yar;
Gözlerinde yargıla dudağında öldür yar…

Ali ALTINLI – 13/05/2015
Saat: 00:05