0
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
1809
Okunma

Her kelam ’da ben varım aslında
Ağıt yakan da Ben’im, haykıran da
Aleni olanın içinde saklıyım da
Ne gören olur cismimi
Ne işiten olur iniltilerimi
Görmeli mi birileri Ben’i
Ya da duymalı mı sesimi
İnce bir çizgide
Sıratın tam orta yerinde
Umutlarım, varlığım, yok oluşlarım...
Işık zuhur eder de yüreğimin üstüne
Sonra bir anda yağmur yağar
Kirlenir gökyüzüm
Ölmeden öldüren eller belirir mabedimin her köşesinde
Gülümsemenin yerini alır çığlıklar yersiz
Zemheriye çalan bir ağıt düşer payıma kimsesiz
Kaç güneşin batışına şahit olmaya dayanır benliğim?
Kaç fırtınadan asude çıkar yüreğim?
Kimim, neredeyim, hangi karanlığın gölgesindeyim
Yalnızlık orkestrasında
Araf’ın çığlıklarında
Kimsesizler kervanında
Bir garip yüreğim...
TÜLAY YILDIRIM EDE
5.0
100% (3)