Sandın ki Züleyha
Sen gözlerini kırptığında
Kelebekler konacak Yusuf’un omzuna
Bülbülü saldığın zaman semaya
Aşk türküleri çalacak onun kulağında
Ama öyle olmadı Züleyha
Ayak bağıydın sen sadece
Uykuların kaçmasına neden olan
Vicdanlara rahatsızlık salan
Kabuslara ortakçı çıkan
Karabasandın rüyalarda
Mesafeler koyuldu avuçlarına
Asırlar sıralandı zamanına
Adın tarihe karalarla yazıldı
Masumiyet senden uzak anıldı
Sevda denmedi yüreğindekine
Günahkârlık işlendi benliğine
Kim anladı seni
Kim gördü yüreğini
Mekansızlığa hapsoldun Züleyha
Senden çalınan mekanlarda
Vefasızlar kelâm savurmakta...

Sandın ki Züleyha
Yüreğini herkes görecek
Aşkını herkes bilecek
Sen sevdanla inledikçe
Her kuyu aşka gelecek
Her kuyudan bir Yusuf bitecek
Ama öyle olmadı Züleyha
Ne seni gördü bu körler
Ne aşkını belledi sağırlar, dilsizler
Kalpsizler dünyasında
Ölmeden öldürmenin kitabı yazıldı
Yaşarken ölmenin kelamı yayıldı
Yalnızsın Züleyha
Yüreğinle bir başına
Kimsesizlik diyarında
Feryadın tam ortasında
Kaldın çığlık çığlığa

TÜLAY YILDIRIM EDE