1
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
946
Okunma
Kalbim sahibini bulamadı.
Sevgisizliğe mayalandı hayatım.
Ölmez bir acı kapladı yüreğimi.
Ümitsizce hasret çektim ve herkesten sakladım,
Hiç kimse bilemedi yaşadığımı...
Şimdi pişmanlık yanımda gölge gibi,
Hem seninle ayrılmadan kalacaktım,
Yalnızca ben ve gölgen...
Hem ölünceye kadar tutsak bir köle gibi,
Hiçbir şey istemeden ve bir hiçbir şey beklemeden...
Allah beni de yarattı melek gibi saf ve temiz,
Yaşarken etrafını kirletmeden sebepsiz...
Bu aşkın kalbiyle bir gün karşılaşacak.
O kalbe ölümsüzce gömülerek sevgiyle yaşayacak...
Kendisinden başka hiç kimsesi olmayan sevgiliye;
"Kim bu insan ? " deyip tanınmayacak ve anılmayacak...
Figen ANAR
5.0
100% (2)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz