şimdi işporta tezgahına çıkmış
bir aşk enkazının afetzedesi’miyim yani

ozaman
çek ellerini yakamda kıymetsiz sevdam
bırak gönülümün iki yakası bir araya gelsin artık
diline alma sevgi sözcüklerini
suski resimlere düşen kareler berrak kalsın


sus!yalvarırım tek bir kelam etme daha
bırak beni bana afaroz sevdam
bırak hicranımı doya doya yaşayayim
şöyle adam gibi
dökeyim dilimde ne kadar na hoş kelime varsa
sayayim bir bir
eskiciler tezgahına düşen kıymetsiz bir aşkın ardında


sök ne olursun
sök bağladığın o kara çaputlat’ları gönlümden
bırak yaktığı kendi ateşiyle yansın yüreğim


çek ellerini ne olursun hayal dünyamın temiz gök yüzünde
dokunma orya
bırakta ordaki hayal kuşları olüm korkusu taşımadan
kanat çırpıp takla atıp semalarda keyif ile uçsun


al üzerimdeki pişkin gümsemelerini
kibarca çek kapıyı vedasızca git
akılımın meftun’na adam gibi bir leya hasreti yaşat
o garip meftun’nun leyla’sı temiz kalsın


al enkazından kalan bütün kalıntılarını
gönül coğrafyamdan
al ne olursun
boğazına kadar battığı çöp yığınından arınıp
ter temiz kalsın

Mehmet Kılıçel