neredeydim
uç vermiş bir gelecek için kader
ellerimizin suya aşinalığı
kim bilir
bilinmez olanın görüldüğü
herhangi bir yaz akşamı
akasyalar mutluluktan sarka dursun toprağa

terlemiş kaktüslerden rüya çalan dilek
eğilmeli miyim uyuyup
kulaklarım sendedir
anlat bana su dolan çiçeği
anlat
kirpiklerim nasıl soğutur yıldızlanan geceyi

hep o insanlar için ol
eksilme sakın
durgun sabahlar için ol
değince çocukların ayakları
camlarımızı sevinçler sarsın
sarsın kalbiyle bizi dinleyen ağaçlar

sen sessizlik iliştirip gül bırakan yanım
uyanırken yüzü dileklerle göğe eren
o uçsuz mavinin sırtında
yeri yad eden yağmurları tanıyor musun

evet dedi göğsü titreyip
rüzgarın aklıyla avazı çıktığı kadar bağırdı
yaşamak istiyormuş
dağ dağa usulca dokundu
ırmaklar büyüdü denizler coştu
kalbi kırık dalgalar silkelendi sahilde.