Kırıtarak endam eden bir güzellikle
Güllerin rayihasını henüz içmiş gibi
Bereketlendiği aklın ve kalbin istifcisi
Bir hükümran gönül
İlletinin izleriyle söylenip kendini
Gönlünün lezzet ve izzet güzelliğini
Köpürüp durmakta
Sonrasında bir saliha kadın kıvamına alıp
Şiirlerin şehvetli mısralarını
Kündeden atıp yenebilir hale gelmekte.
Gelde şimdi bu manzaraya hayat deme!

Kendini katabildiği anların kıymetini bilmeli insan
Ayyuka çıkarıp kalbini
Sevmelerine uruç etmeli
Aklının erdiğine değil yüreğinin hissettiğine
Merhaba diyebilmeli
Bir gelişin hayrını çerçeveleyip
Bir gidişin hüznüne razılığını susabilmeli
Yarınların ufkuna göz dikip
Mutluluk huzur kazanç saygınlığını umutlandığı kadar
Dünün özlemle yadedildiği vakitlerin biriktiği
Hallerin müteşekkiri olmaya niyet etmeli
Ama hep nefes aldığı anın haklı adamı olmalı
Mesela bir çiçek naifliğiyle okşayıp demiri
Yumuşatabilmeli hayatın kibirlerini
Kirlenmişliğini içinde tutmadan
Tek nefeste temizliyebilmeli
Budur insan olmanın hilkati
Budur cenneti varedebilmenin hikmeti...

Bin sesin rengiyle söylense de
Bin bir alfabenin harfiyle yazılsa da
Tüm vakitlerin aklıyla hıfzedilse de
İyiliğin ve sevmenin tek bir şivesi vardır
Samimiyet ve harbi niyet...

Bir daha sustum
Aklımın üçralarına kadar
Kalbim kupkuru olanadeğin vargücümle sustum
Ölümüne değil canlı kalma pahasına sustum
İçim dışım tıka basa dolana kadar sustum
Susmanın en üst kimliğini kuşanıp
Sabrımı çatlatanadeğin sustum
İnceldiği yerden kopanadeğin
Ateşleri kavuranadeğin sustum
Sırlar ifşa olsun
Sebepler kendini bulsun
Taşlar yerine otursun diye
Göz alabildiğine sustum
Arzın ve arşın kulakları duyun beni
Ben çatır çatır kırılanadeğin sustum
Yaşadım diyebilmek adına
Göz göre göre sustum
İmkan olsun diye zaman
Fırsat olsun diye mekan
Ben içten içe sustum
Delirdim rüzgarlar gibi estim
Çıldırdım azgın dalgalar gibi çoştum
Ama ısrarla sustum
Susmam bir ummana döndü
Olmadı asumanı bürüdü
Nerden nasıl anlamadım içine bir masum
Bir mazlum düştü
Bir Ah bıraktı
Susmadım susamadım
Konuştum...

Üzerime bulaşan tüm kimlikleri silkelemek istiyorum
Ruhuma ulaşana değin hepsinden vazgeçip
Yalnızca kendim olmak istiyorum
Erkekmiş oğulmuş adammış kocaymış abiymiş babaymış
Bu erlik yaftalarından kurtulup
Etimle kanımla canımla değil
Varsa bir hayrım bir aklım bir kalbim
Onunla anılmak istiyorum
Bu sahte yalnızlık yakamozlarından kurtulup
Sadece kendim kalanadeğin
Bir başıma ben başıma olmak istiyorum
Muhtaçlığımın tüm acziyetlerinden vazgeçip
Sağ salim bir ben kalmak istiyorum...

Bir çölü içecek kadar susadım sana ey huzur
Her bir saniyenin erişilmez değerini o kadar çok söyledin ki bana
Devasa bir aşk oldun
Ömrümü heba ettiğim sevda oldun
Benim olduğunda da beni unutturdun
Ah huzur
Anladım ki sen bu dünya da değilsin
Bu dünyanın herhangi bir yalanı hiç değilsin
Belki bu dünyayı istemeyenlerin içinde
Belki de seni bilmeyenlerin cebindesin
Yalnızlıkta olsan çok kolay bulurum seni
Bir insanda bir çiçekte bir böcekte olsan
Parada pulda şan da şöhrette olsan
Kendi çapımda alır yaşarım seni
Sen nerdesin ey huzur
Hakkını verip helalleştiğim vakitlerin dışında
Hangi kalbin terennümü hangi duanın repliğisin...