ve şimdilerde yokluğun
patlamaya hazır bir bomba misali sol yanımda
... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ...


ü ş ü y o r u m
seninle geçen gecelerim geldikce aklıma



körebe oyununda sobelenmiş çocuklar gibiyim
her düş bir başka şehre sürüklerken beni yavaşca
ki... bilirim erguvan dipleri de almaz ki bedenimi
ne olurdu gitmeseydin kalsaydın sarılsaydım sana



şimdi

kendi karanlığına karışmış geceler karşılar beni
gölgenin duvarlarımdan süzüldüğü bu anlarımda
saklambaç oyununda saklanırken yok olur senlerim
ve... soğuk bir namluda titrerken ümitlerim usulca



sen !

ey benim kara gözlü maralım yaralı nazlı ceylanım
sesinin tonunda ak güvercinlerimi havalandırdığım
bil ki sen uçsuz bucaksık mavi bir denizsin benim için
ben bütün acemiliğimle ve umutla sana yelken açtığım



söyle bana
nasıl yakıştırabilirsin ölümü
aşka doymamış sevdamıza
biz yarınlara yelken açan bu aşkta
boş rol almış oyuncularız
uzat elini
ve
kal avuçlarımda


aşkıma
..........



Hasan İpek
üç mart iki bin on beş