Emeğine sağlık ne güzelde ayrıldık

gitme eyleminde ilk harf hatasıydık
her noktanın sonunda boyun büküp
virgülle tamamladığım sözcükler gibi
sessizliğim
çiçeklerde mevsimine küskün bir ağıt
yıllar önceydi belki de gitmemiştin
iki şiir arasında sıkışıp kaldık
gümüş bir kurşunla vurup kanayan yanımızdan
önce türkülerin dilini kestiler
sokak kan revan

duaların iniltisiydi Tanrıya dönüşümüz
polislerin nöbet tutmayı unuttuğu gecelerde tutuklandı duygularımız
helal değildi ne annemizin acıyan sütü
nede babamızın hakkı
pencere önlerinde anladık
bana gelişin gibi
baharın geç geldiğini

parmak sayımız kadar olmuştu aşkımız
azat edilmiş bir rüyanın sarhoşluğu gibi
bir de sen kokan geceler çeliyordu aklımı
kanatlarını koparırken vurulduk gecenin
döküldük ulu orta

ne ayaklarımızı soğuğun ısırması
ne dudaklarımızın morarması,
tırnaklarından söküldük dut karası ellerimizin
lime lime düştük ayak izlerimizin silikliğine
o zamandan sevda belledik ölümü

teselli etti biz beliklerinden sallandırdığımız gözyaşlarımız
mutluluğu duvar diplerinde gömüp
mahalle dedikodularının kazan kaynattığı günlerde
yemin ettik seninle bir kez daha dönmeyeceğiz diye yazarken duvarlara
karayı çalıp anlımızın ortasına
Fişlendi ayrıldığımız çığlık çığlığa