saçlarım sıklamen rengi
efkarlı bir damla göz yaşından doğuyorum
sakallarımda küflenmiş ayrılık türküsü
köşe başlarında sorgu sual
şükürlerimle cebelleşiyor nefretim
tenimde ay kesiği bir kadın
taş plak cızırtısı taş kesiyor yüreğim
zılgıtlar basıyorum sıvasız duvarlara

geceden kalma arabesk kokulu şiir

pişmanlık yeşerirken çarşaflarda
kapı gıcırtısı
uçuşuyor perdeler
gün düşüyor
bir hikayenin bitişi yalpalarken kaldırımlarda
İmlası bozuk anason sessizliği

Nargile buğusunda babamın bakışı
korkardım acının yanağıma düşen kırmızısından
canıma bıraktığın an yanığı
yok ediyor omurgalarıma sakladığım seni

düşlerimde üç gün dönümü
sayfa sayfa şiir oluyor gece kuşları
çatırdıyor avuçlarımdaki çizgiler
terk edilmiş bebeklerin sızılarını kucaklarken rüyalar
geceye mezar kazıyor ihanetin bebekleri
hoyrat yeşeriyor küfür dolu ağzım
yürekte düşe kalka büyüyen gidiş
bir ceninin iç çekişi
mor çığlıklara karışıyor kürek sesleri
sabaha filiz veriyor ihanet tohumları

oyuncak tamircisinde bir kalp
düzen tutmuyor kaç vida kaç yama
ey gecemin üstüne düşen çığlık
söyle
üşümek kime göre , neye göre acı

söylesene anne yağmurlarda ağlar mı
acı çeker mi mezara atılan son toprak

içim dışım rutubet kokusu
yıkandıkça geçmiyor ihanetin sancısı
göz pınarlarıma düşen gümüş teller
iki kaş ortasında namlu soğukluğu

ah be ah
hani derdin ya
bana iyi geliyorsun
artık sen bana iyi gelmiyorsun
be

an derinleşir şiir
gece boy boy filizlenir acı
şiirlerim mi onları hiç sorma
kilit vurdum deftere
iniltili
devrik cümleler bırakıyorum diz boyu mezarlarına
çığ düşürüyor geçtiğin yerlere
başımda beşik tıkırtısı
ardımda doğum sancısı
ve bil ki
yetim bir şiirden geliyorum
şah damarımda ağır bir ihanet
önüm arkam yara bere