bugünlerde salgın bir hastalık gibiyim
kırıp geçiriyorum herkesi

içimde yorgun bir kadın
rüyalarım yâre bere
canımda bir kıymık acısı
kan kusuyor iklimlerime düşen bu yaz
ateş suya düşer
alev alır idam sehpaları
bir serçe sürüsünü beslerken kelimeler
şaha kalkar perdeler

zaman cüzzamlı bir kadın

bir öksürük bir boğaz ağrısı
avcumda kalan yüreğimden bir damla kan pırtısı
usta bir katilin bıçağını bilyelerken söylediği türkü
çiçeğine duyduğu sevgi
yolları yol eder sardunya çiçeği balkonumda

telaşlı koşar sokak kedisi ayaklarımın dibine
dolaşır ayaklarım
inadıma inadıma
ininden çıkmadı yüreğime ateş atan
uzanır adam kadının göğüs boşluğuna
büyür gözleri kor cevher
volkan üşür, havzalar kurak
ayakları toprakta tutsak
kurur damarlardaki vaha
heybemde dünden kalan birkaç acı

ellerim kör çölünde avare
yanağım çöl sıcaklığına teslim
yatağına ters dönerken sular
celladımı çağırdım bir ağacın gölgesine
avaz dolusu bağırtı
bir kitabın cümlelerinde savurgan
hoyrat bir tayın yelesinde koşan rüzgâr

gölgemi alıp gittiğinden beri gece
yolunu kaybetmiş haritalardaki çizgiler

üşür ihanet
yokluğuna ağıta durur dişlerim
nefessiz omuz çukurum
bir bebe düşer dolunayın rahmine
uzar gece
ömür divit ucunda
bir çıt sesi
ekmeğe el basar
kadın
adam
dualayıp bir parça ekmeği çevirir başının üstünde
güvercinler topuklar gözyaşlarını
kırılır şiir şair dilinde
kadın
işaret parmağıyla dokunur adamın iki kaşının ortasına
bundan sonra
kimi şiir olur divitin ucunda
kiminin dili lal
bir kadının bedduaların da