Zaman akıp giderken ellerimden
Tutamıyorum kelimeleri kanayan yüreğimden

Bir boşlukta ruhum acıdan fazla mutluluktan az
Herkesi anlarken kendimi anlamıyorum

Aklımda gitmeler hayatımda duraklar
Nefes almak için uğraştıkça boğuluyorum sanki

Kalbimin acıdığı gönlümün üşüdüğü bir toprakta susuz
Terk edilmiş bir şehirde kayıp gibiyim

Zindan karası yalnızlığın bıraktığı
Yine boşluklardan ibaret çelimsiz bir duvar

Kendimi her aradığımda kendimle karşılaşmaktan sıkıldım
Tutuklu gibiyim düşlere ziyan olmuş günlere

Acının tonlarında sevincin artıklarıyla yaşıyorum
Gözlerim buz tutmuş ağlamalardan habersiz

Duygularım alıp başını giderken
Öylece bakmak yerine sımsıkı tutunuyorum

Hüzünlerde kaybolmuş ömrüm aradıkça kaderi
Yas tutuyor ruhum parçalanıyor bedenim

Ölürcesine yaşarken zaten yaşarken öldüğümü
Defalarca çarpıyorum yüzüme

Darmadağın hayallerimi topluyorum sonra
Uzaklara çok uzaklara gidiyorum,

Ardımda umutlar aklımda bilinmezlikler bırakıyorum!...