Alaca karanlığın rengi
Yüzüme vuruyor
Karanlıklarımdan
Kurtulup


Sabahı bekleyen sabırsız ışıklar gibiyim
Sendeki kelepçelerim çözülmüş
Dilimde hançer kelimeler
cümlelerimde bir bilsen
nasılda öldürüyorum seni

Kansız ve ip uçlarını
Sile sile
Üçüncüyü sayfaya manşetsin
Sanki içimde


Sen peşine
Düştüğüm kurban
Ben ise ben ise
Dudaklarımdan adını unutmak
istediğim katilin


Şimdi yollara firari olma vakti
Beni isimsiz
Şehirlere götür yüreğim
Adının değmediği

Duramam katlanamam artık
Buralarda
Çürümüş bir çınarın
Son yaprağı bari bana kalsın

Gurbet rüzgarına teslim edeyim
Toprağına ekeceğim
Vefasızlığını

Yalnızlık tohumundan
Belki bir filiz olur
Bir ağacın gölgesi olacağını
Düşünerek
Altında aşıkların
Gölgesinde şarkılar söyleyeceği

Uzak dur benden
Öyle uzak dur ki
İzimi isyanlarım örtsün

İçimdeki anılarını
Yollarıma döke döke gideyim
Sahipsiz kasabalara
Adım yazılsın



Ardımdan hikayem okunsun
Biraz eksik biraz fazla
Fakat adını hiç bulaştırmasınlar
Hikayeler kirletilmeyi sevmez bilirim


Berduşlar limanında
Bir mola arasında
İçimde
Taşıyamadığım yangınım sönsün


Yada bir balıkçı kahvesinde
Çayıma yosun kokuları sinsin
Bir gurbet sabahında
Bir yudum senden
Bir yudum ihanetinden içeyim


Şimdi
Senden geriye kalan aşk değil artık
Toprağa hasret bir çınarın son yaprağı
Kimbilir
Seni hangi limanın toprağında terkedeceğim
Yada seni bitireceğim


Ayhan’ca Cümleler
AYHAN AKDENİZ