Off be Bülent
Dumura uğratıyorsunuz beni aklımdan binbir şey geçiyor ama yazarken
Korkuyorum ya anlamadıysam ya öyle demek istemediyse diye
Sana yetişemeyeceğim evlat pes ettim işte yine cennet meyvelerinden bir sepeti bu şiir diyim gidiyorum işte hoşça kal

N'olursun
Sus artık
Ölüm nedeni otopsi sonuçlarına ses kaybı olarak düşen
Ve gusledilmeden kefenlenen şiirlerimin
Göğsü yarılan kelimelerinden kan damlıyor
Tabutları kayıp düşüyor ellerimden...
İçinde ismin geçiyor diye
İzin vermiyorum tûraba nikahlayıp
Yar etmelerine siyah cübbeli bir imam nezaretiyle
Parmaklarımı tırnaklarıyla birlikte geçirdiğim avuç içlerimde sakladığım
Sen özne'li
Sen sıfatlı
Sen zamirli
Sen nesneli
Sen yüklemli
Gün görmeyecek Sen tümceli tüm güncemi...
Alın terimdin benim
Haram tek hece değdirmediğim helâl cümlelerim
Büyütemediğim hayal tahtıma tüm heybetiyle oturan
Çizgi şövalyelerim...
N'olursun sus
konuşma artık...
Mukaddimesi kara kalemle karalanmış bir kitabın girizgâhından kovulurken
Püskülünü düşürüp
Sayfalar arasında kaybolmuş ip bir ayıraç gibiyim...
En son nerede bırakmıştın
Harflerimin üzerinde gezinerek hayat bahşeden gözlerini
En son hangi anlamı giydirmiştin üzerime
Çıkmadan canımdan
Akmadan alnımdan...
Hangi, sağ üst köşesi içe kıvrılmış yaprağın
Arka yüzünde altı çizilmiş sözcüklerin altında bıraktın da
Kandırdın beni...
N'olursun sus
Okuma artık...

anladım ki
aşkın hep bir önsözü vardı
çoğu zaman son sayfası yırtık olan
ve başlangıçlar gelip geçiciydi
sonunda ne yazdığıydı gerçek olan
Yaşarız ama yaşarken nedense bilemeyiz sevginin ,aşkın kıymetini.Bazen küçük bir sebep koparır bizi birbirimizden.Ama olanlar sonra olur,içimiz yanar deli gibi onu arar gözlerimiz.Bu defa o yoktur ve biz de oturur şiir yazarız.Güzel anlatmışsın,içindeki ateşi ayrılık acısını.Neylersin alırsın eşin olur,alamazsın kara sevdan olur.Kutluyorum efendim...

Semiray Emre tarafından 1/4/2015 12:41:19 AM zamanında düzenlenmiştir.