özledim çok özledim
ya sen gel ya da ben öleceğim..

…


sevdiğim, seni bilmez ki bu şehir
hiç görmedi seni
beni tanır bilir,
her taşın altından çıkan
herşeye karşı çıkan..



bu şehirde
renkler korkar geceden
gece umursamaz ve hain vururken yoksulluğa
bilmez ki
bir tek gözlerin var usumda..

sahilinde dolaşamadık elele
çamlığında koklayamadık denizini
martı seslerini dinleyemedik kayalarından
sevişemedik kızgın kumlarında
anlamaz bizi bu şehir
bizi birlikte hiç görmedi
gel hadi..gel..



bu şehirde
masalar titrer aniden
emekçinin sofrasına üşüşür böcekler
ve kelimeler
ne zamanki eyleme dönüşecek olsa
iliklerine kadar susar şairler!


sensiz yüreğim çok tenha,
kalabalıklar mı.. bakma sen onlara,
kendi dünyalarında her biri
oysa sensiz köşedeki sokak lambası

gel hadi.. gel..

ister gece ol rüyalarımda
ister gündüz ol kavgamda
ister dize ol şiirlerime
sadece gel, yeter ki gel..



…

bak yine dava arkadaşımı hatırladım
ki halkların gamzesine
özgürlük iliştirme hayalimiz
uzak bir düş gibi gözükse de
halen dipdiri..



…


diyeceğim şu ki
ister kitap ol bak gözlerime
ister menekşe ol
kokun sinsin saçlarıma
ister sadece rüzgar ol sevdiğim
ve es es es
senli/sevdalı başıma..


gel hadi.. gel,
gelirken gülüşünü de al gel...






-eninde sonunda tüm şehir fısıldayacak;
seninle yürüdüğüm her dakikanın, ömrüm olduğunu-