anlamalısın
düş kurduğum resimlerin
karakalem renklerindesin

...

bağışla tariflerin cahiliyim
dün yanından geçtiğim boyacı çocuklar
kadife elleriyle ayakkabı parlatırken
soluma düşen kadının gölgesinde gördüm seni

caddeye savrulmuş telaşlı güvercinlere
yem atan adamın gözlerinde büyüdüm birden
çocukluğumu saçlarına saklayarak
adımlarımı
seni seviyorum diyerek çarptım sulara

ah unutmadan
kentin en gözde delisiyim
yağmuru toplayıp
sesine takacağım güne kuruyorum aklımı
öksüren aşkımı
annemin
zencefilli balıyla rahatlatıyorum
ben kentin delisiyim
uyduruk değil
gerçeğin ta kendisi düşlerim

martılar şarkı araklamış sevdalılardan
limanın dağınık koynuna bırakıyorlar notaları
rakılarda bir neşe bir hüzün kasımlar
Aragon çıkıyor balıkların pullarından
MUTLU AŞK YOKTUR diyor
kimseler duymuyor
bir tek ben ve martılar eyvallah diyoruz
eyvallah Aragon

biliyormusun
üşümeyen bedene sevgili vermezler
üşüyeceksin
aklımın deliliği romantik bir ironi
ama yinede buz tutmuş derime sus diyorum
öpüşme ile sevişme arası sevdalanmış soğukla
kimliksiz sarılmalara sahipsizsiniz diyorum
sahip/sizsiniz.!!

bağışla beni
puslara asılı mevsimi seviyorum
her ne kadar emeğimin tortusunda acıklı ayaz yesemde
yüzümün sakallı eşkıyası
vira vira diyor yüreğimin takasına
ağır gemilerin güvertelerinde İstanbul
şakaklarıma düşen ellerinin arasından geçiyor

bu kentin son delisiyim
kendime uykusuz
kendime ezbersizim
bir doğaçlama türkü dilimde
omuzlarımın ağrıyan yerine koymuşum seni
tespih tanelerinden otuz üç dua düşüyor gözlerime
kırık dökük taş duvarların dizlerinde dokunuyorum sana

öylesine paldır küldür seviyorum sensizliği
sevdiğinin olmayışını bir ben severim
birde yatağına sığmayan Seyduna
çünkü Şahrud onundur
o Şahrudun
çünkü sen benimsindir
bende senin
deliliğin üzerine birde aşığım anla
dünyanın doğrularına
birde ben yalan çizim çok mu..?

hadi al beni gidelim
beraber atıştıralım aşkı
birer bardak sohbet içelim üzerine
ben elimi uzatayım eline
sen göğsüme koy başını..utan..

yine uzun gecenin kısa yalnızlığı hikayemiz
uyuyormusun ..uykunda öleyim düşlerine..
bak bir bardak suyun güzelliğinde sen
içime akıp akıp giden

bir ayağı kırık sandalyeye oturasım var
düşerim
düşerken tutar gözlerin beni
bakmalarının dağlarına katar
kirpiklerin açık gün doğumu
kapalı mor şafak
ne güzel ah ne güzel

daha fazla yormadan cümlelerin annelerini
sözcüklere iyi uykular büyüklüğünde ninni söyleyelim
şiirler yastığa koyarken başını
bütün bir evrenin sessizliğini açalım seninle
ağlamasın çocuk sevişmeler
üzülmesin aşk adamlığı
sabah pencereye sarkınca devrim
yüzümüzü umutla yıkayıp
çıplak ayaklarla yeni ülkemizi kuralım
beraber
senle
benle
bizle...


şiir bitti
ben hala deliyim!!