Neden bitmez bu uğultusu
ile kulakları sağır eden
sessiz gece..Ve neden bu kadar sabaha erişmek zor olur
hadi nefsim durma söyle.
Sen ki bütün günahları işlerken korku nedir bilmezsin..
Utanma sıkılma olmaz sende
Ve bu yüzden arsız oldun iyice..
Allah’a yönelsene ey nefsim ne duruyorsun öyle..
Arınma zamanı gelmedi mi
daha ne zaman bitecek
bu zulmün bana ey nefsim..
Îçimde ki kötülükten ne zaman tertemiz olacaksın..
Rabb’im değil mi bize bunca kötülükten sonra hâlâ nefes almamıza izin veren..
Şimdi hangisi engel nefsim.
Bu kibir kimedir..
Ne sebebtir Rabb’in huzurunda
başını eğmemen..
Bırak peşimi ey nefsim
ben sadece Allaha kulluk edeyim..
Tükendim ey nefsim izin ver günahlarıma doyasıya
gözyaşı dökeyim..
Ve bir şairin sözlerinde
toplandı tüm cümlelerim..
-"Sabah namazımı arıyorum, karanlığın yenik düştüğü vakitlerde"
-Sabah Namazını nasip et tüm kullarına Rabb’im..

Vuslata Yolcu