siyah evden gelmişler
üç beş ayak yürüdüler düz yolda
harfleri anlamaktansa mimiklerinde
takla atan cambazların akılda kalan beyazımsı edaları
hem kimin yanından geçtim ise beni duymadı
yaşasın eski mutsuzluğum
ne yaparsanız yapın seviyoruz
bizi bizden ayıramazlar şimdi

inandılar mı dersin
belki de hiç hatırlamıyorlar bile
ya da benim gördüğüm rüyayı
bana özel kılan bir ayrıntıda saklı
varlığımın uyuşuk ayaklarını
başınızın üstünde gezdirirken
bu uzayan yol
ne güzel

dokunulmak istiyorum diyecek değilim
hem dokunursanız çözülecek ayaklarımın bağı
etrafını göremeyen bir hengameye dönüp
sizi korkutmaktan korkuyorum
biraz pencere ve hava
iyi gelecek hepinize
girince kalbinize gece

dün sıcak çukurların üstünü örtüler
başından sonuna değin alaka
o halkalar ki
üşütür kalbinizi düşününce
bir ölünün ıslattığı dudak
teninizi ısıran kara örümcek
anlasanıza
kırkı çıkana dek sizi öpecek.