gökyüzünün bir yerinde

...

susuyorum
sensizliğim kadar susuyarak

tüm kelimelerim sana aşık
aşk için sana saklıyorum cümleleri


düzensiz karalıyorum kağıdı
görmezden gelerek geceyi
uyumuyorum
dilimin paslı tütününde
ağır hasarlı heceler
hecelerle
kavga ediyor soykırım yokluğun

özledim
özlemekten ötede
bir kentin içinde seni

uzaksın yakınsın
en umurumda olan sağır hazan
hazanda savrulan bıçak kesiği yalnızlığımsın

saçlarından sular akarak ıslak koşuyorsun aklımda
zatürre vakitli üşümeler kağıttan gemiye saklı
dur
birşey söyle demek için bekleme
bekle sadece karşında eridiğimi görmek için

tek bir ışığın gölgesinden gölgele unuttuklarımı
sen yinede sevme gül reçeli masalını
reçineden yapışkan hayaller topla ağacın kökünden


bir kent kurdum yüzünün topraklarına
sokaklar caddeler deniz toprak insan

çocuklar titremelerle asılıyorken göğüne
sarsıntı çöküyor ağır ağır çiseleyen akşama
kent kurdum yüzüne
kirpiklerine çıkıp
demli çayın
dumanlı yamacında seyrediyorum geceyi


susuyorum
sustuğum kadar öğrenmek için seni
konuşmak üzerine yayvan düşüyor dilimin ağrısı
ağrı içinde kıvranıyor rüzgar
pencereme asık düşler asan yel yani
camın buğusuna yapıştırıyorum dudaklarımı
dudakların dışarıda gri
gri , dudak , arzu vurmasında bir tik bir tak

başımın önüne eğilişi
türlü rastlantı sonucu volta attırıyor bacaklarıma
bacaklarımda soğuk gelmeyişim
gelmeyişimde gelmemelerin
susuyorum habire sana yürüdükçe
yürüyorum parmak ucundan akan ırmağa
kana kana sen
kuşlar saçlarımda tahribat kanatlı
vuruyorum suyun sensizliğine
acıyor hüznüm acıyor elim acıyor yüreğim


seni hiç ezberlemedim
doğaçlama bir buluşma
buluşmada sarılan sevgilisin
yanağımın derinliğinde sakladım
sonra saklandım seni seyrederken aynada
yalın dokunuşla dokundum olmayışına
olduğun kadar hayal ettim
en sıcak soğukta bekledim kendimde uyanmalarını
uyandığın anda esnemene değdim

seni hiç ezberlemedim
karmaşık duyumsadım tarifsiz halini
umut ettim hep
hep umutla tekrarladım seni
her tekrarda yeniden aşık oldum
yeniden özledim seni
hep yeniden oldun yeniden doğdum sende


telaffuzu saklı resimlerde çizilirken suretin
küçücük dip notlar biriktirdim
notları astığım çıplak dallarda
özlemle yeşiller vermeni bekledim

uzanarak mavi esmer hayallerden
isimsiz çiçekler topladım göğsüne
lisanı yasak bir gülümseme aralığında
kahkaha dolusu delilikle sevdim seni
ben , sen kadar aşk yazdım şiire
şiiri sende sevdim


öylesin işte
aşk içinde aşk halinle
çoksun
kalabalık kadar yalnız bazen
yalnız kadar kalabalıksın
rakam değilsin
takvimde yoksun
harf olduğun kadar şiirsin o kadar
bilmediğim bir yanın var hayata dair
bilmediğim gibi
öylesin işte
hep öylesin
var gibisin
varlığımın olması için


...


mayıs çiçeğidir aşkın gölgeleri ...