sürtüklerin ecesi
ecelsiz bir ölüm diledi
bu türün en değerli sikkesi. aşk
yenidendi. tedavüle girdi
:
ışığı dünyaya değen
ama ilişmeden geçen
gezegenler gibi
gökyüzü tanrısız bir yer biliyordum
içimde. bu felaketler dolu şantiyede

orada tedbir ve tebdil
aynı kurnada yıkanınca
sular bulanıyor. tek kelimeyle
aşık oluşlar. ve teklemeden ait oluşlar
boşluğa yuvarlıyordu
yuvarlak hatlı sözleri

kıvılcımlı
kaygan kıvrımlar arasında akan
gri. şifalı sular taşıyordum
aya yakın yerlerimde
zerresini sızdırmadan üstelik

_üstelik dünya denen
mavi genelev. benden uzakta
uzun uzadıya çırpınıyordu
çapası bir vebaya saplanmış gibi_

asılı durduğum
durmadan durulduğum boşlukta
biri beni. bir şey beni çeksin istiyordum
içine. çekti

dahilde işlenmiş eti
ve az ellenmiş elleriyle bir şey
bir narin şey çekti beni. içine

hiçbir zaman
kendi hayatı olmamış
bir boşluk gibi yaşadım
hayatında hiçbir boşluğa yer olmayan
çok dolu biri. gibiydi

güncel patırtılar dindi
ve dilin kaygan platosuna geri gelindi
sanki her şey. bir karadelikten ibaretti

13102bin14İst.