VURGUN YEMİŞ DİPLERDE

Siyah dibi görünmeyen denizlerin içindeki tüneller
ruhum mu tasarladı yoksada bu yolculuğu?
rengarenk mercanların üzerinde
nefesi olmayan dakikalar seni aradım ölümüne
bir deniz haritası önümde kader çizgisi diye
şu nokta dediler denizciler iğnelenen yerinde
daldığım çıkamadığım saatlerinde
kanım çekiliyordu ah bir baksan halsizim yine
direniyorum yinede
fethedeceğim bir yer yok
sadece arıyorum batık bir gemide
herkes toprak yollara bakarken
ben balıkların rengarenk işaretinde iz sürüyordum
habersizce susarak sessizce
kelimeleri katlediyorum tek bir oksijen kalmıyor ciğerlerimde
patladı patlayacaklar kulaklarımdan
sonun bu!
diye bir kaç damla kan damlayacak belkide
vurgun yiyeceğim sözlerimde
hayata mı döneceğim yoksa?kan vereceksin
belkide tam öldüm dediğimde


OKSİJENİM KALMAYACAK
İNFİLAK EDECEĞİM
SON BİR KANI GÖSTERECEK SULAR
YÜZE ÇIKABİLEN BEDENİMDE

...GÜLİSTAN...