1912 8 ekim


sofia yüreğin bulgar meyhanesi
meriç sınırından giriş yaptı mektubun
barut kokuları
siyah cesetlere inat
yüzer kere uğradım satırlarına
cahil kesildi çıbanlı bedenim
karanlığıma sindi kocaman gözlerin
hayaletin sehere sızıyor gitme


istemedim
çocukluğuma kurşun sıkmayı
yırtık çarıkları izledim savaşırken
ekşimiş üniformalara yakılan kınaları
söyle
kim ister kiraz toplamak varken vurulmayı
eğer
yolun düşerse kerpiç haneme
selamı ilet bulutlara


taş toprak arasında kaleme çektim hayalleri
sardunyaları suluyorsun
sigaram içine çekiyor ciğerimi
ve
zevkine dalıyor bakış boylu boyuna
sevişiyoruz ortalık yerde yanakların allı turna


kuduruyor deniz
patlıyor gökyüzü kinimi kıskanırcasına
çekin göğsümü çarmıha
çığlıklar yapıştı soğuk bağrıma
kanlı martılar küfrediyor kaderime
bitsin
siyasi belanız


dirhem dirhem tükeniyor varlığım
küflü nefesin intiharı yakın
dayanamıyorum
kurtlar kemiriyor sabrımı çürüyorum



saat doldu
ağdalı hasret pimini çekti
kadınım
koca sazımın bam teli

hoş geldin










...












lamour