frengi bir ruhun bulaşımsal eylemiydik
taş duvarların isyancı sözcüklerini kaleme alır
ezerdik rakı sofrasında
diline iliklenen ne varsa
fıratın azgın huyu gibi boşalırdı üstüme
ne son oldu
ne de ilk için geçti
aşk oldum olası tam bir piçti


İstanbul
bizansın huysuz güzeli
bedenine dikiyor mistik entarisini
uçurma rüzgar
martılar dokunmasın bakire göğsüne
ferhatın vebalı sevdası göç etti sol yurduma
o an
kesilir incir kuşları sütten
tutulur ay
çöker gök kubbe
üzülürsün fani halime


çömez dokunuşlarla yaklaş
ayak izlerin ürksün kavuştukça sularıma
korkma
illegal davalarda geçmeyecek adımız
hükmün
hükümsüzdür


kopsun kızılca kıyamet
cennetin çocuklarıyız sevişmek bedava
dünya denilen fahişe satarken metresini on kuruşa
günah kimin umurunda


beyaz kağıt kadar safsın
yazmak istiyorum alfabetik hislerimi
yaşadığım mahalleyi
kırdığım körpe kemiği
okudukça ağdalaşacak belki de kusacaksın
irkilme
büyümek
adım
adım
düşeceksin ki kazanmak için bahanen olsun


kadınım
beş harf iki hece
kapat ışıkları

kurban edilsin gece














...










lamour