/En çok ayak seslerini özleyeceğim,
merdivenin ikinci basamağındaki.
Bir de nefes alırken sen,
kalbimdeki etkini.../

Sabahları gözlerini açtığında ışıyan güneşi
Sen uykuya daldığında ancak uyuyabilen günü

Uykunun en talı yerindeyken sen,
dans eden yıldızları özleyeceğim
Ayın pencereme vuran şavkını

Yağmurlu günleri çok severim bilirsin
Ancak kaşlarını çatma sen,korkarım
hemen titrer ellerim...

Mavi giyme olur mu?
(düş mavisi olma)

Gökyüzüyle ayırt edemiyorum ufuk çizgisini
Çünkü sen mavi olursan;
Gökyüzüne bir daha bakmak istemeyeceğimden korkuyorum

Gözlerinin siyahıyla karşılaştırırsam geceleri
Hangisinin asilliği ağır basar bilmiyorum
İkisi de en büyük bağımlılığım,vazgeçemem ki!

Şehre olan sadakatim,
sana duyduğuma eşdeğer biliyorsun
Bu yüzden aldırma gidişime olur mu?
Şaşırtma yüreğimin terazisini.

Ve şehri anlamlı kılan şey sensin benim için
İki kişilik nüfusu olan koca bir şehir
Onu da koyuyorum bavuluma

Çünkü sadece şehirden gidiyorum
Senden değil...