bazen kırık bir testiye benzer yürek
giden akar
giden kurur apansız

...

ama en güzeli nedir bilirmisin sevgili
bitti dediğin yerde
yeniden başlamasıdır aşkın

trenler uğurlanmış
vapurlar düşmüştür köpüklerin ağzına
gökte çelik yığınları dolu insan
ve asfaltlara sarılmış tekerlekler

giden gitmiş kalan kalmıştır belki
yinede umutla direnen bir çift yüreğin
o muhteşem sessizliğinde çoğalır düşler

...

en güzeli nedir bilirmisin sevgili
yalnız kalmış bir anda
kapı çaldığında
kim olduğunu bilmektir gelenin
titrek ellerle tutulmuş tokmağın
dönüşündeki geçen zamana dolan hasretin
karşıda yorgun durana
açanın öpücüklerle sarılmasıyla bitmesidir

duvara düşen sakıncalı rüzgarlar
dışarıda izdihamlar koparırken
içeride bir kış uykusuna dalıp gitmesidir
eşikten adım atanla
eşikten adımını hiç atmamış olanın


...


en güzeli nedir bilirmisin sevgili
her düşen cemreyle yeni bir umut açar hayat
her biri kavga, her biri isyan, her biri tabiattır
kurumuş tüm aşklar yeşerir, dalında açan çiçekle
ağaçların köküne yürür
dağların eteklerinde
kuralsız adımlarla yürüyen kar suları

sağanak sağanak sevişir, gölgelere çekilmiş sevdalar
kayaların dibine, ince bir türkü gibi serilir yaşam
kıyasıya zafer açar, daha öldürülmemiş güzel çocuklar
yeniden doğar, arzın gözlerinden maviler
açılır pencereler akarsu içen kavim kavim yaşama


...

yani sevgili
bir sürekli acı değildir bildiklerimiz
telaşlar, acıyla korkuturken yarınlı günlerimizi
bir bakmışsın telli duvaklı gelin alayı olmuş ülkem
göğün bacakları arasından doğar, kız çocuğu güzeli güneş
ve çağların esaretinde kalmış özgürlük
yüzünde kocaman bir gülümseyiş açan
kadınların ellerinden taşar

akar akar akar
ve o muhteşem günün umutla belenmiş
düşlerine dolar



...



aşkın,hayatın,umudun eskisini düşünme
bunlar var ise
yepyeni haliyle artık bizimdir sevgili ...!