ıssız..


sabaha bir günaydın bırakmadan
geceden vuruluyor uyanışın çapaklı gözleri

..

kentler bağlamak istedim
yalnızlıktan kalkarak
oturduğum masanın üstündeki
beyaz kağıttan kurulmuş
boşluklar ülkesine

kaldırımın yüzünü
ve camların yanağını
ıslak elleriyle okşayan yağmur
ruhumun hevsel bahçelerine kadar yağdı

çayın Dicle durgunluğu
tütünün Fırat hırçını grilerine dokunduğunda
aşkın alfabesiyle umut lisanında karaladım

insan kalanları bir düşün içinde toplayarak
arşı çocukların, arzı kadınların sesi olan
ütopyalar üstü bir dünyayı şiirledim..


duvarın birinde üç fidan
diğerinde çirkin kral
ötekinde kaya yürekli adam
ve gözlerini demirlemiş sevgiliyle
buğular içinde pencere liman

odamın şairsiz yolunda
aklımın takılıp düştüğü
karanlık tümseyinden başka
birde herşey anlamında
ömrümün çoğunluğu vardı

kitaplar arasında
manalar yatağına uzanarak
altı çizgili sözcüklerden
rüyalarıma alıntı yaptım

sende uyuyor musun
evrene sığdıramayıp
yüreğime doldurduğum.!