aradığın kaçıncı mektup,
yokum işte, boşuna uğraşma
ölülerden ses seda çıkmaz
acımaz hiçbir yeri
san ki toprak
ama ya yaşıyorsam
var ki yaşıyorum
basma
bana
ölülerin de canı yanar

kaçıncı dünya savaşı bu
demiş olsunlar bir, iki, üçü meçhul paralı asker
soytarılar göt kıllarıyla bağlansın bıyıklarına
bu arada keser döner, hesap bir gün
sapın ortasından konuşmayalı da çok oldu
mazuratım var
bir atım yok
kaçamıyorum
yastığa işiyor derim

derimi yesin böcekler
meksikalı olsam kurtulabilir miydim, sanmam
üzüm bağında kıvrılan mermiyim
asit kokulu
aşağılık, sarı bir kertenkele yalıyor parmak aramı
hepsini sana emanet bırakmak istemiştim oysa,
ellerinle okşa, dua
amin
yüce İsa!

acısı içime işledi acının
ister misin bir roket olayım şimdi
ya da la la la fontaine
masallar anlatayım doğamamış çocuklarıma

bir insan bir gün, almış eline silahı
.se
.sa

belli ki iyi öldüremediğimiz kötüler hala yaşıyor
ters çevirince uçuveren sinekler gibi
talihin yüz karası kitap
tapındıkları paralar varmış hala,
yıl olmuş şu kadar
güldürmeyin kendini insan sanan kırmızı gothleri
öpün ellerini
-maşallah, büyüyünce düşünemeyecek beyefendisi