saatlerce yaşadık, günlerce çektik, bir ömür bekledik lamba efendi
gölgene bırakılmış iki saadetten uzakta
iki terlik

ne kalır geriye
dünden beri hiç uyumamışlık
ellerde küfür
argoyla bulanmış lehçe
şimdi
hançerlenir renklerin tarihi
siyahtan bilirler
bir tövbe karası dilleriyle
yüreğin isini taşır dudaktaki izmarit
sıcaktır
atardamarlarından beri özler annesini dünya

eskiden kalmışlık
geceden beri ne yadsınmışsa
bir kuru ekmek, tiner ve yasal fahişe
israiloğullarından beri
çoluk çocuktan
kurttan, koyundan, tanrılardan
ağlamak içi

dün gece hiç uyumadı
yarın da
yolculuk kısa
etrafta karanlık, kargalar,
sessizce bu şehirden uzaklaşan vapurlar
sevinç kulaklarıyla ağzı cennet sevda
bir zaman ki şimdi bırakmış kendini
sayıklıyor ağaçlar
yaprağına sürülen yağ
bir manifesto artığı gibi
günden güne eriyen bir çocuk sesi
kanserli ve renksiz

dardır su
koyun uzanmak doğaya artık
öptük bir kuşu ağzından
adı martık
terledik
çift yumruya vurulduk