Floresan ışıklar altında,
hayata sakso çekmek gibi dün
ve yarın,
kopuk bir sevgili sanki bugünden.
serseri bir sokakta şarap içiyor,
dönen başını,
kusan içime yaslıyorken.


ringe çık ve kendi kulak zarını patlat demek geliyor içimden
çünkü duydukların hoşuna gitmeyecek
tıpkı sevdiklerinin bile aslında hoşuna gitmemesi gibi.
seçtiğin her şeyden biraz başka olacak
ve sen biraz başkası olacaksın kendi içinde.

tribünler neredeyse boş
ve hiç tezahürat sesi yok
yollar ve meyhaneler boş
sokakların eksik adımları
şehirlerin esrik adamlarına çarpıyor.
karanlık kimliği meçhul bir geceye doğarken
katilimi arıyorum
biraz sarhoş..
gören,bilen.duyan yok.

katilimi saklıyorlar beyler bayanlar
bazen onu içinizden birine benzetiyorum
bazen hiç görmeyecekmişim gibi geliyor
bazen yeni anlamlar doğurup kendi rahmimi
bazen şehvetle şiirlerin gırtlağını kesiyorum.


ölüyoruz işte beyler bayanlar
ve ben ölüyorum.
duyduğunuz her sesten daha detone
gördüğünüz her renkten daha karanlık
içtiğiniz her sudan daha soğuk bir yere gidiyorum.
basit
çıplak
kusursuz.


içimde umudun alçıya alınmış kırık bacağı
kafamda morfin acılarıyla
takılıp kalıyorum dünyanın bir köşesinde
ve açılarıma ters düşen köşelere aldırmadan
katilimizi arıyorum
bazen onu içinizden birine benzetiyorum
bazen belirsiz yüzü aynada ben oluyorum.