kendini çözememiş halini aynada mı arıyorsun...?




zamanın dilinden çekip aldığım ağrılı sesler
sürgün benzetmeli aşkları tarif ediyor benliğime
birazdan kuşlar yağmuru kucaklayıp getirir
kentin sularına karışır yalnızlığın mayalanmış küflenmesi



ıslak zemheri içinde özlemin yıkılması sokaklara
tarifsiz heyecanların çocukluğunu avutur
ahir zaman çatırdar ahşap limanların eskimiş yüzünde
orada önceki asırdan kalma bir ağacın gölgesi durur
ve ben
imgeler çağıran seslerin mısralarına aşk olur uyurum


denizin suyunda tuzlanmış lacivert içer aklımı
karşı kıyının oynak ışıklarına çarpan pervane düşler
ağır sancılarıyla kasılıp ölür fişlenmiş arzularda
ne bir sevişmenin ön sözüne yazılır hayat
nede insanların unuttuklarını alır boşluğa tecrit vakitler


ne tuhaftır insanın kendi kendini yalanlaması
pişmanlıklar keşkelere asılıp gezdirilirken meczup gecelerde
dilin resmiyetinden aklın bölücülüğüne düşer zaaflar
bin yalnızlık bir kalabalığın dokunuşunda ağlar
rastgele aldanışlar döke saça yitirilir ruhun sahipsizliğinde


vedaları boş kağıdın karalamasına yazdığında
içinden sökülüp düşen bir parça
rengini yitirmiş bir ortaklığın zemherisinde buruşturulup atılır
gitmek kalana taş rüzgarlarını
gidene suyun silinmiş halini hatırlatır


uzaklığın mesafelerini hangi dirayetle hesaplayabilir aşk
dokunmayı bir yalnızlık anında anlatamadığın ellerinle
kokusunu duyumsamak istediğin sus halin arasında
sadece kavrayamadığın hasretin o ziyan karanlığı durur
yolculuklar peron tabelalarından kimsesiz terminallere gider
sadece bir mum yansıması vurur duvarın soğuk coğrafyasına
ve şizofren ağrılarla boş boş aranırsın sevgilinin kıpırtılı suretini


şimdi bu kentin atlasında bulduğum her kırılmış sahipsizliği
yüreğimin ilticaya açık hürriyetinde saklıyorum
özgürlüğüm sınırsızlığın tariflerini yapamadığım bir kaçaklık
tüm deniz fenerleri
yabancı seyir defterleri
kapalı cezalara hükümlü rüzgarlar
eskimiş umut değirmenleri
başkalaşmış ama kendini ispatlamış cümleler
değeri ihtilaller sıfırlamış ütopyalar
ve aşk adında bata çıka direndiğim kadın
hepsini doğaçlama sevdiğim hayatımda barındırıyorum


artık bilmediklerimizin
aklın diline çevrilmesini beklemek
yasak bir alfabenin satır aralarında kaybolmak demektir...!