0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1237
Okunma
bir şiir içimde çöreklenir
gecenin bu ayazında
çöreklenir de araratın
ve cilonun doruklarına doğru yol alır,
hiç sıkılmaz ve hiç yorulmaz
lakin hep közlenir,
gecenin ayazına bürünür.
üşüyorum hasret kaldığım sözcüklere
sıcak bir dokunuşa,
içten şavkıyan bir tebessüme,
benliğimi titreten bir buseye.
özlemler saymakla ne biter ne de tükenir
ki insan tükenirdi
buruşurdu
saç, sakal dağınıklaşırdı
gözler çökerdi
yanaklar avurtların içine gömülürdü
gençlik giderdi
yaşlılık başlardı
bellek işlevini kaybederdi
ve çocuklaşırdın bir zaman sonra.
fakat yine de sözler bitmezdi
hasret hep kaldığı yerden devam ederdi.
gece hep üşüdük,üşüyorduk
sıcak bir dokunuş eksikti.
ve hep eksik kaldı.
mayıs /2014
