dön baba

ıslak sokakların ışıldayan kaldırımlarından çık gel bir akşam üstü
üstünün karası yapışsın yanaklarıma
o karaların içinden ayıklayayım bakışlarımla yeşil gözlerini
nasırlı ellerinin aralanmasını bekleyeyim getirdiğin şekerler için
gür sesinle seslen anneme

dön baba ...



gelmeyecek diyor herkes
öldü diyor
’ölüm’ ne baba ?

gurbetmi, işmi, ekmek mi

özlenmek için mi giyip o beyazları son kez cıktın kapımızdan
bir tabak eksildi yarı aç yarı tok şu fukara soframızdan


dön baba...
gece yıldızlarını bozduruyor yeminlerime
bunca çığlık arasında sıkı sıkıya ağlamayı öğretiyor
avuçlarımdaki sıcaklığı çok pahalıya ödetiyorlar bana


dön baba ...

karanlığa süzülüyor içim kapadıkça sitemle gözlerimi
o sıcak kokun sızılayı veriyor burnumda
yastığına o isli koku sinmiş tarifsiz malumun olsun !

o gece bir çığlık doğurur gibi gitme baba

bize sahip çıkan olur sanıp gitme ,

dön baba...



umutları göğe gelin edip sövüyorum karanlıklara
düşmanım karanlığa dair tüm sıcak alışkanlıklarıma

vurulmuş çocuk gibi kalırım gitme
acemi bir vedaya alışamadım henüz gitme

helalleşemedik...




dön baba ...























GÜLŞAH GAYRET



,,,