bugün günlerden cuma.. sala okundu normal olarak.. ama bazen daha acıklı okuyo sanki müezzin.. ıssız mezalıklar geldi aklıma, hani şehrin göbeğinde bile olsa başka türlü bir sessizlik vardır ya orda..

sonra seni okudum, şiirini demicem çünkü bazen şiiri değil bizzat yazanı okursun.. ıssız mezarlıklar gibiydin.. salalar oturup hıçkıra hıçkıra ağlattı.. bazen bazı şeyleri özlüyoruz.. ve neden bilmem ben bugün fazlasıyla ölümün hasretini çekiorum.. bunu demek insanlara sanki lanetli bir cümleyi söylüyormuşum hissi veriyor bazen ama deniz aşırı bir ülkeye uçağa ya da vapura binmezsek nasıl gitcez ki??

ne diyorum bilmiyorum.. sadece şiirin bi şeyler hatırlattı, bi şeyler konuşturdu işte.. sessiz bir ıslık şimdi dilimde, duyar mısın bilmem.. şiir yazasım geldi..

cemremmm..

Buzdan zaferler...elbet güneş doğar o zaferlerin üstüne

selam can

Görülen ıssızlık, kulakta kalan ise ıslık.