seyduna ve şahrud
kavuşmalı masalın aynı ikliminde...!




uyan dedi pepuk kuşu
uyan kirlenmemiş aşkın mahremine
elini yüzünü yıka
ve aklının tırnaklarını geçir bilinç sofrasına
üstünü başını giydir içindeki çocuğun
sessizliğin avucundan içerek aşk-ı kavuşmayı
saçlarından egeyi tarayan
gözlerinde Dersimi yaşatan
ve dilinin surlarında
Amed’i haykıran
ona
yüzünde gülen çocuklar barındıran kadına git dedi




...



annemin çektiklerinden çektim güvercinleri
kapının önüne düşen akşam üstünde
önümden geçenlerin aynasında taradım sakallarımı
ki
her duyumsadığım sesin
senin sesine değerek kulaklarımda patlaması
bir ülkenin yeniden doğmasındaki çığlığı resimliyordu
kalktım
pepuk kuşunun göğsündeki ırmaktan içerek
taktığım çapraz fişek aşkın sürgünlerinde ayıldım sana
yürüdüm
patikalar büyüdü ayın rahminden düşende
aynı rengin başka kentlerinde olsakta
üzerimden gökyüzüne doğru asılıydı gözlerin
gözlerin
krizantem delirmesidir
ve önüme düşen her yorgunluk beklemesinde
ardımdan önümden yüreğime el sallayan
senin dallarından çözülen yaprakların yeşilidir



...



ve çoban ateşinin alevinde
kitaplar yanmaz bilirmisin sevgili
dağlarda
uçurum şarkılarının
seyyah aralarına serpiştirilen ağıtlar
ve her kar altından ölümü haykıran
direnç çiçekleri yıldızları hiç acıtmazlar
analar BERKİN kokar ağlamalarda
üzeri birazcık açılsa küle dönmüş köylerin
yüreği deprem babalar örter her gecenin tarihinde

sana geldiğim her şarkının nakaratında
ve her yağmurun, karın ,çiçeğin , böceğin
renginde doğar hayat
İnce Memed’in Hatice’sine olan özlemdir benimkisi
çare bilmez bir kimliksizlik
acılı bir yalnızlığın teninde yitirilmedir
ve kavuşamayan
seyduna ve sahrud yangınlarıdır yokluğun





...



yaslandığım
incir ağacının gövdesine gölgemi verdim
yüzüme vuran kıyamet
içimden gelip geçen göçerlerin tozları
boynuna doladığım Dicle’nin suları
aklımın nemruttan çaldığı gün doğumunu ıslatıyor
ve anladım ki hürriyetimin doğurgan anası
anladım ki
sevgi savaşların sesine kelime türetmiyor
unutulmuş tüm sevdalar aşkına
sevgi ruhunu puştluk besleyene vermiyor
ve anladım ki sonsuz aşkımın bacısı
anladım ki
sevgi vatansız asla kalmıyor



....




yüreğinin vatanında sonsuzluk demli bir aşk içiyorum sevgili...