şiir son olunca , tüm sonları giyiniyor üzerine...!



sustuğumu söylemeyin tanrıya
birazdan çok büyük bir yalnızlık içip
susturacağım kelimelerimi
son gördüğüm çocuğun
son baktığım yerin
ve son dokunduğum tenin hakkı var bende
ağlamak istemiyorum ağlatmayın...!

yağmur yağmalı artık
kurudu ruhum
kurudu acım
yağmur yağmalı bu gece
uykusuzluktan geberene kadar
ıslanmalı gözlerim
gözlerim evet gözlerim...!

gittiğimi söylemeyin mısralara
ki
ne çok severim onlarla dertleşmeyi
beyaz kağıdın gemi oluşunu izlerim artık
sözcükler yolcu bense ölü bir hava zerresi...!

şarkılar söylenmeli
çok oldu dinlemeyeli aşkı
aşkı unutalı çok oldu
sağır bir yalnızlık
kör gece
dilsiz pişmanlıklar kaldı
uyanmalı kapımın tokmağı
açıldığında içeri girmeli biri
biri yada bir rüzgarın sesi...!

hoşçakal demek zordur bazen
veda etmek onurunu zedeler sevdanın
kuşlara özenirim
göçmek isterim kendimden
nereye nasıl olursa olsun
açarım göğsümün sol yelkenini
bir deniz üstü köpük olurum
hoşçakal demek zordur bazen
veda etmek onurunu zedeler insanın
aklım karıştı yine
susmama az kaldı
son kısma merhaba

....


şiir tutkusunun aşk çocukluğunda
ve devrimci yüreğimle olduğum kadar oldum
yalnızdım kalabalık bazen
içime rehin düştü hayaller
dışımda deprem sesleriydi umutlarım
acıdım kendime
bazende yenildim aynanın maceraperest yüzüne
şiir uyanışım
şiir susmalarım
şiir aşkım
şiir asi yanım
şiir başkaldırışım
şiir yalnızlığım
şiir var oluşum yok oluşum kayboluşum
ve şiir gitmelerim en uygun zamanın en uygun yerinde
unutuluşum


....



dostlara selam buraya kadar eyvallah....