Muazzam yalnızlıklar evlat ediniyorum bugünlerde,
D/işlerimin arasına sıkıştırıyorum her şeyi,
Ben b/astıkça k/anıyor,
Zaman yoktu oysa, çığlık atsan da duymayacak kimse,
Sormayacak, bilmeyecek.
Tanrıyla karşı karşıya geliyordum,
Tövbem cebimden düşmüştü.
Kekeme bir zaman diliminde yaşıyordum.
Var ile yok arası bir şey,
Şey diye başlıyordu sonra,
Nesne/yemiyordu sıfat,
Öznesi kendini bir yüklemin altında buluyordu,
İğrenç orgazm çığlıklarıyla,
İblise soyunuyordum,
Bir gecenin gümüşlüğünde,
Vakt/i felfecr.
Tövbeden kaçıyordum.
Yaralı bedenimi tanrılar bulmuştu,
Çoğul bir imandı.
Yalandı ama gerçeğinden farksızdı.
Ben ne kadar söylemeye yeltensem kanardı.
Cümleler burnundan solardı,
Nefessiz kalırdı her şey,
An be an düşerdi zaman saatin rahminden.
Bir şey yitirdiğimi anlardım.
Ceplerime bakardım,
Kayıptı…
Az evvel kendimi ölü bulurdum,
Üzerinde parmak izlerim,
Dudağımda hala ıslaklığın ve gülüşün,
Bir kimlik gibi örtüyordu bedenimi.
Üzerime örttüğün gazete sayfalarında okurdum
Ölüm haberimi.
Ölümüme şaşardım korkardım,
Sonra, sana koşardım.
Gözlüğümü olay yerinde unuturdum,
Gözlerin üzerimde.
Kiralık aşk şarkıları devşiriyorum,
Ucuz bir tambur telinden,
En mistik sesleri üzerime alıyorum.
Aylardan kasımı alıyorum,
Sonra çaldığım gülüşünü,
Zamana koşuyordum.
Bana öğretecekti an be an nasıl ölün/düğünü,
Ölüm/düğümü.
Çözebilirsen çöz bu düğümü.
Nil’in kıyısında bir savaş başlar,
Mısır gözler önünde düşer,
Mısır gözlerimden düşer

Firavun şaşırır,
Cariyesinden kralını peydahlar bir zihniyet.
DNA’lar yalan söylemeye başlar artık moleküllere.
Herkes hakkını kaybeder bir gazete ilanında,
Hükümsüzdür.
Hükmüm yükümsüzdür.