Bazen bir gülüş böler yolunu, ömrünü…
İllegal, kanunsuz…
Ve aşk başlar,
Artık radyoda çalan her parça biraz senindir.
Her türkünün limanında bir evin vardır.
Her görkemli yalnızlıkta…
Her gün parça parça b/ölünür her şey,
Azar azar bitersin,
Çok sevdikçe…
Bir yerlere hayallerini sığdırmaya çalışırsın,
Her hangi bir maddeye,
Kütlesi mühim değil,
Kafanda çoktan sığmıştır.
Realizmde inkâra gitmiştir oysa.
Dilin çoktan dişinin arasına sıkışmıştır.
Canın çoktan yanmıştır.
Canınla beraber birçok şey daha.
Kaybolursun bir gün,
Kendini ararsın, gözlere adres sorarsın,
Bütün gözlerde kendini bulursun,
Bütün gülüşlerde.
Hiçbir şey kifayet etmeyecektir artık.
Seni bulduklarında Tanrını yitirmiş olacaksın,
S/ilahsız bir başına kalmışsın,
Bir parkta,
Bir bankta,
Yatar vaziyette…
“Ben sana mecburum” diye şiirler düzülecek sonra,
Kimisi hasretinden prangalar eskitecek,
Herkes seni bir parça yazacak, bir parça anlatacak,
Ben o an’a dek milyarlarca kez öleceğim.