Gör/kemli bir yalnızlık sığınmış bedenime,
Allah nazardan korusun.
Ney’in alametiydi bilmem,
Üfledikçe ciğerim y/anıyordu.
Tüm d/illerde aşk vurulurken köşe başlarında,
Ben suni teneffüslerle alevi/ni üfledim.
Can başında, tutmaya seni.

Kozmik bir oyun oynuyor gezegenler.
Bir dinginlik serzenişi duydum,
Güneşten ahlar…
Sırtında yıldızların tırnak izleri,
Vakit vardı ayın kaçmasına,
Sana gelmeye yelteniş haliydi belli.
Ben var gücümle asılırken kiraz ağacına,
Pis bir cellât marifetiyle,
Tahliyemi okudum gözlerinde.
Gözlerin bin küsur yaşında,
Ve gülünce,
Dünya ne yöne döneceğini şaşırırdı.
Pusulanın rahminden düşerdi yönler,
Kavimler, Tanzimat dönemine göç ederdi.
Bir umut, bir beklenti.
Sonbahara inatla direnirdi bir yaprak dalında,
Ve ben ellerinle dilenirdim Allah’a,
Mistik gece senfonilerinde.
Seni yanıma…


Ben seni anardım gece gündüz,
Seni düzerdim kâğıda,
Ve bir şiir dizlerini döverdi hüngür hüngür,
Çocuğunu kaybederdi dizeler,
Feryat figan,
Çelimsiz bir kelimede pişiriyordum aşımı,
Gelecek nesil çocuklarına hikayeler,
Ortadoğu ölümden geçilmezdi oysa,
Bir harp haliydi,
Ben hala seni severdim,
Ölmekle kalmak arasında…