Seçilmiş bir yalnızlığım var.
Bütün dar boğazları geçip sana gelmek gibi,
Bir karıncanın ağaca tırmanmasını izledin mi hiç
Tam da işte öyle bir inançla.
Biliyor musun
Kediler dünya savaşlarında tarafsızdır. Tıpkı benim gibi.
Hem sonu güzel biten masallara iman etmişken çocuklar, dünya neden savaşır ki,
İnancın bittiği yerde bu bir soru değildir belki
Şarkılardan kaçıyorum, şiirlerden kaçıyorum.
İsmet Özel’in amentüsünden çıkıyorum, geyikli bir gecede yürüyorum Turgut Uyar’la
Ahmet Arif’in hatrını tutuyor Ayağımdaki pranga
İncinmiyor bile ayaklarım
Üstelik gıcık gıcır.
Eskir mi bilmem nazik bir Leyla biliyor.

Ortopedik bir yalnızlığım var.
Biraz nevrotik, biraz erotik.
Konu sen değilsin ama
Ağzından akan lacivert lavları bile öpüyorum.
Sonra
Bir tren devriliyor içimde, pencereyi açıyorum.
Raylar, Meryem’in kederi kadar eski.
Şevkim kırılıyor, üstelik hiç moda değilken.
Gülüşünle dikiyorum kalbimi.
Yine de Yaşasın Cumhuriyet
Artık sonunda ağlacak bir film olmasa da.


Pyns