’’hayat epistemoloji felsefesinin olmadığı her yerde vahim bir yalnızlıktır.’’


ki bilmediğin her yolda bunu hissedersin,
hissettiğin her yerde durup düşünür
sonra küsersin hayata kim bilir..



ama yine de bozma moralini
ne olursa olsun yaşamaya çalış
hani kendini bıraktığın yerde
küstüğün hayat değil aslında
usulca ve istenmeden verilen
bir merhabadır ölüme...


--------
sınırsız topraklar gibiydi her bilgi
bir ucu yoktu bunu tutmak için
ki tutunsan bile,
tutunduğun her yerde
yüzyıllık bir açlığın hissiyatı gibiydi.



dur durak bilmeyen ,
amansız dönüşümler istiyordu,
bir yudum nefes alman için.
çünkü durduğun her yerde
bu felsefenin yalnızlığı ve ağırlığı
keskin bir giyotin gibi sıkıca boğazına sarılıyordu.
yani seni öldürmek için fırsat kolluyordu.


şimdi yaşamak için kendini her gün
beslemeye ihtiyacın var.
lakin yanlış anlama beni
beslenmek deyince
ekmek ve sudan bahsetmiyorum
sözlerden,sözcüklerden
sonsuz bir denizden..


işte hayat o zaman anlamlı olacaktı,
işte ölüm o zaman senden uzaklaşacaktı.


2014/mart.