vicdan; kişiyi kendi davranışları hakkında bir yargıda bulunmaya iten, kişinin kendi ahlak değerleri üzerine dolaysız ve kendiliğinden yargılama yapmasını sağlayan güç, duyunç.


...



reddet
sorgulamasız düşkün zaafları
yıkılmış onur içinde soluk almayı


ırzına geçilen hayatın bir köşesinde
gözlerini kapattığın zaman olan bitene
yüreğinin kasırga üretmesi son bulur hey insani değer
bilinç kapanır mavili resimlere
gülümseyişin tutsak bir kaç dudak kıpırdanması olur kalır

unutma
katledilen duygular sömürge altında
unutma
kesiliyor konuşkan hür zaman
elini kaldır birşey söyle
birşey söyle olan bitene


reddet
kaybedilen çocukları
asılan yarını
aşksız umutsuz ihanet örülü bu kasılmayı
ses ver
ses ver aydınlığın tohumuna
yürü yağmur bereketi sularla

acı hüküm sürdüğü sürece yaşamın hislerinde
ne kurtuluş olur
nede doğar yeni bir ütopya
unutma
unutturma...!


vicdan dedim vicdan
uğruna alın teri dökülen
nice beyler sultanlar diktatörler yok eden
vicdan işte o vicdan
hayatın bulgusunu nakış nakış ören
insan kalmanın onurunda kaskatı hürriyet
vicdan
tapılan kulun puşt kavramlarında kaybolmadan
yeniden hep yeniden sarı sıcak taşımak çocuklara


reddet
asimilasyon tekelleri
uğruna milyonlarca şehit verilmiş toprakları
peşkeş çekenleri
ayırt edilmeden yaşanan kardeşliği yok edenleri
reddet
soysuzluk bilenen kangren düşleri
siyahlara bürünen yolsuz desenleri
reddet
reddet kutsallığını yitirmiş tüm gerçekleri


ve kuşatma altında doğarsa var olan sevda
kaybettiklerinle yüzleşeceksin unutma
pişmanlık keşkeden başka birşey ifade etmez o zaman
bugün doğan bebeklerin nesline kalabilecek tüm onuru yok edersin
sessizlik çağında meczup boyun bükmeler kalır geriye unutma

şimdi reddet
görmek istemediğin bildiklerinİ
yalnız başına kaldığında yaptığın vicdan muhasebesinde anladıklarını
susma çığlık aç umudun düşlerine
reddet
insan olmanın onurunda yapılan tüm ihanetleri

reddet insan kalarak reddet umut kalarak reddet...!