Merhaba Bayım,
Yükümü artık taşıyamıyorum,
Yardım eder misiniz?
Fazla vaktinizi almayacağım,
Saat epey geç, biliyorum ama..
Lütfen,
Beni bağışlayın.

İnsanlar bayım..
Bütün güzel duygularımı, siyah topraklara gömdüler
Bir umut uzattığım elimi,
Bileğimden kestiler!
Kanımın, yıllara lanet okurcasına,
Yere damlayışını izlemek canımı acıtıyor..

Dudaklarım bayım..
Dünyanın en günah sözcüklerini sarf etmişcesine mühürlü.
Birileri var,
Dudaklarımı hiç acımadan birbirine dikiyor.
Duyuramıyorum sesimi,
Sesim,
Çıkamayacak kadar yorgun..
Bende, benim gibi, herkesin sustuğu o anları,
Geceyi,
Örtürüyorum üstüme..

Ama gözlerim bayım?
Gözlerim!
Ağlamaktan buğulanmış gözlerim?
Konuşamadığım tüm zamanlar, sustuğum her kelime için,
Gözlerimden affedilmeyi bekliyorum..

Ben Bayım,
Yaşayamadığım bir çocukluğa ve inanamadığım bir geleceğe sahibim.
Omuzlarımda, her adımda daha da ağırlaşan yüküm
Ve,
Kaldıramadığım bir benliğim var.
Bir de;
Rüzgarın savurduğu saçlarımın,
Hayal kırıklığı kokan yıllarım.
Ben bayım,
Lanetlenmiş bir kavmin tam ortasında doğandım!
Burnumda ki sızı, ağladığımdan değil,
İhanetin en afillisini,
iliklerime kadar hissettiğimdendir.
Korkunun en acımasızını,
Bir silahtan çıkacak kurşunun tüm aileyi yok edebilme korkusunu yani,
yaşadım!
Ben bayım..
Susturamadığım için dilimi,
Susturuldu yalnızlığım.
kapıları kapalı bir dünyanın
İğrenç bir hücresinde,
Kalem ve kağıda sarıldım..
Dinle bayım!
Aylardan ağustostu.
Ama yüreğim havanın kavuran sıcağını inat, buz kesmişti.
Yüreğim bayım, yüreğim çok üşüyordu..
Onu ısıtacak bir çift el aradım.
Söyle bayım, bu bana yasaklanmış mıydı?
Bir çok sevdadan, bir çok mutluluktan vezgeçmenin,
Dokuz senemi feda etmemin ödülü,
Yalnızlık mı bayım?
Sabahladığım nice gecenin, yazdığım onca şiirin,
Bir anlamı yok mu?
Olmalı!
Dinlediğim her melodi, yalnız bir çocuğu anlatıyordu bayım..
İşte o çocuk benim!
Hayallerle dolu bir hayatı çalınan,
Nefretin en koyusunu tadan bazen,
Bazen, gülümsemeye çalışan ama,
dudaklarında asılı kalan gülücüğü bile, taşıyamayan,
O çocuk benim bayım!
Eğer, duyurabiliyorsanız sesimi bir nebze;
Ben..
Yükümü artık taşıyamıyorum,
Bana değil belki,
Ama umutlarıma yardım edin bayım ..

Elif Ağaç