Seni görünce, savaş ilan ediliyor içimde.
Binlerce duygu ölüyor,
Binlerce umut,
Yok oluyor..
Gülüşünün güzelliğini kendime harita ettiğim adam,
Yolumu kaybediyorum bazen,
Lütfen gel.

Seni görünce, savaş ilan ediliyor içimde.
Bilmediğim bir boşluğa sürükleniyorum.
Takılıyor ayağıma, bir dolu taş,
Kanıyorum.
Biraz ölüyorum,
Biraz seviyorum,
Biraz özlüyorum.
Ama,
İşte hepsi bu.
Bu kadar.
Çıkmıyor ağzımdan küçük bir "nasılsın?"
Çünkü biliyorum,
İyisin, onunla.
Hemde çok iyisin.
İyi olma istiyorum.
Gülüşünün güzelliğini kendime harita ettiğim adam,
Yolumu kaybediyorum bazen,
Lütfen gel.

Seni görünce, savaş ilan ediliyor içimde.
Ait olmadığım bir şehirde, çırpındığımı hissediyorum.
Daha çok dibe battığımı,
Daha fazla ağladığımı..
Yokluğun içinde,
Boşuna varolma çabası verdiğimi.
Yolların gözümde daha fazla uzadığını fark ediyorum.
Yürüsem, bitecek biliyorum ama.
Gitmek istemiyorum yanından.
Seni gördüğüm yerde,
Öylece, ölene dek beklemek istiyorum,
Tekrar seni görmeyi.
Gülüşünün güzelliğini kendime harita ettiğim adam,
Yolumu kaybediyorum bazen,
Lütfen gel.

Seni görünce savaş ilan ediliyor içimde,
Sen bilmiyorsun.
Hiç bilmedin zaten.
Ama ben, her seferinde yenildim.
Sen bilmedin.
Tek tek söktüm yüreğimden umutlarımı,
Bitmedi.
Kanattım tüm yaralarımı tekrar,
Yine gelmedin.
Tükenmez denilen kalemleri tükettim yokluğunu yazarak,
Sensizlik şair yapıyor insanı.
Gülüşünün güzelliğini kendime harita ettiğim adam,
Yolumu kaybediyorum bazen,
Lütfen gel.

Seni görünce, savaş ilan ediliyor içimde.
Ne sevmeye, ne de ölmeye mecalimin olmadığını anlıyorum.
Seni görünce, yeniden yaşıyorum.
Ve inan, her gün yeniden yaşamak çok yoruyor ruhumu.
Yeni bir hayata sokmak bedeni,
Yeni bir aşka yelken açmak bazen..
Hiç biri sen gibi olmuyor!
Hiç bir eylemim anlam bulmuyor,
Eğer,
Yoksan..
Ve sen yoksan,
Yaşadığım hiç bir şey tat vermiyor.
Tüm bunlara rağmen,
Sen yinede gelmiyorsun ya,
Olsun.
Varlığın yeter.
Olur da bir gün, tükenirse gücüm seni sevmekten, duy sesimi.
Kapattığın kulaklarını aç ne olur,
Gülüşünün güzelliğini kendime harita ettiğim adam,
Yolumu kaybediyorum bazen,
Duyarsan sesimi,
Lütfen gel.

-Elif Ağaç.