Bugün yağmur altında sensiz yürüdüm sevgilim
Sonbahar yağmurlarında yerlere serpilen yapraklar gibiydim;
Sararmış,solmuş,dalından koparılmış kuru yapraklar
Ne yağmurdan ıslanmayayım diye sarılanım vardı;
Nede yağmur taneleriyle sevişen gözyaşlarımı okşayanım.

Bugün yağmur altında sensiz yürüdüm sevgilim
Adımlarım götürüyordu beni bir meçhule
Gözlerimde kaldırımlar değil,sen vardın.
Birden bir sözcük döküldü dudaklarımdan;
Özledim özledim diyordu kimseye aldırmadan.

Belki baharda yeniden yeşerecek yapraklar
Dalında dururken rüzgarla dans edecek belkide
Ya ben bitanem ya biz;
Gelebilecekmiyiz yine biraraya
Yine yağmur altında yürüyüp,şarkılar söyleyip
Aşkımızı haykırabilecekmiyiz bütün aleme
Ömrüm yetecek mi seni beklemeye
Yaban illerinde sürgün gibiyim artık bu şehirde
Ayrılamadığım senmişsin bu şehir değilde.

Bugün yağmur altında sensiz yürüdüm sevgilim
Ankara sulara gömüldü bugün
İçime akıttığım gözyaşlarım inşirah etti sanki
Gökyüzünde çakan şimşekler kalbimdekine eş sanki.

Bugün yağmur altında sensiz yürüdüm sevgilim
Sonra,bir çiçekçinin önünden geçerken
Kırmızı güllere takıldı gözlerim
Oysa ki kırmızı gülleri ne cok severdim
Bunu tek bilen sendin
Bana ilk gülüde son gülüde sen getirmiştin
Ümit ediyorum birgün
Kucak dolusu sevgiyle döneceksin.
Vazomdaki kurumuş gülleri yine sen tazeliyeceksin
Unutma sevgilim
Benim için en güzel gül sensin.
Bu gün yağmur altında sensiz yürüdüm sevgilim.
...
Zühal Z...
24.11.1998