Gecenin kor karanlığıyla
Bir yudum kahve kokusuyla
Ve bir içimlik sigranın dumanıyla
Bırakı verirsin kendini Sonsuzluğa


Buğulanmış Yılların Yalnızlığına
Sessiz Sessiz Bakarsın
Anlamak istersin olup bitenleri

A N L A Y A M A Z S I N...

Tıpkı Varken Bile
Var olduğunu anlaymadığın gibi
Anlayamazsın işte
Anlamak istesen Dahi...
Anlayamazsın

Ansızın bir AH çekersin en derininden
Ve...Başını Önüne Eğer
Yürürsün Sabahı olmayan bir geceye
Yürüdüğün yollardan
onu Sana Anımsatıcak birşey çıkar karşına
Yutkunmaya çalışırsın
Yutkunurken
Tatlı bir acı solluğunu keser
Ve...
kala kalırsın olduğun yerde



Gözlerin Arşa değercesine Bakacaksın
hayallerin, Su Toplamış Bulutlara Karışacak
ve Yalnızlıgın Sağnak sağnak
Omuzlarından yüreğine dükülürken
’SEN’ yine susar kalırsın olduğun yerde
Hiç birşey olmamış gibi
Devam etmek istiyiceksin Yoluna
’O’ndan önce devam ettiklerine
Bir adım daha koşacaksın
Yalın ayakla





Bir M E H T A P








yanığıyla atıcaksın kendini geceye
Ve bumuydu herşey diyip
Ufukların kenarlarından
Dökülür olacaksın




Umutların ise
bir Bir Sigara külü misali Savurlurken
’SEN’ Bu Dünde Kalan Yarın’ı Yaşamak için
Yine Dua Ediceksin
Ellerin Semada




Mahmut Öztürk