Bu Gece Yine Sana Yazdım SevgiLi...

İşte Yine SensizLikLe BaşLayan Bir Gece

Kırık Ve Dökük CümLeLerime BaşLarken,

Sen Diyerek DemLiyorum, YaLnızLığımın En ErişiLmez noktasını

Sen GideLi Çok Değiştim, Hiç Birşey, Sen Kadar OLmadı.... OLamadı

Katrana Bürünmüş GeceLere SözLendi Artık Yüreğim....



Hergece AğLarken...

Bu kez AğLamadım, Sana Konuşurken

Oysa... Her Gidişinde, Tutamazdım Yüreğimin PınarLarını

Ama bu Defa Ne OLduysa, içimde BoğuLdu Göz YaşLarım Susarcasına...

AğLamak, Sana göre DuyguLarın SömürüLmesi DeğiLmiydi ? Zaten

SöyLenen Her Türkü’de Seni BuLmak , Canımı Acıtıyor...Kanatırcasına...



Sana Karşı, Cocuk gibi Şımaran Yüreğim Kan AğLıyor Artık SevgiLi, Kan...!

Ben Artık Senin VarLığına DeğiL, Senin YokLuğuna SevdaLandım...

İkimizde Acıyoruz Artık AğLarcasına...Ve Hatta Kanarcasına

Artık Tüm KuruLmuş CümLeLerimiz, DüğümLeniyor Bogazımızda.

Hata... Nefesimizi Kesercesine Skıştırıyor, Tüm duyguLarımızı



Diyorum ya, SevgiLi Biz Hep Aynıydık...Aynı KaLıcaktık...

Şimdi, SensizLik DoLu PortreLer CiziLiyor Baktıgım Her Duvara

Eyer ’Kader’ Bana BırakıLsaydı,Kendimi Bırakırmıydım Sensiz Gecen GeceLere

Hüsran YazıLmış, Katran GeceLere SenSizLiğin Adını Koyarmıydım SevgiLi...

GeL Görki; YasakLanmış Bir sevda OLdu, HayaLini Kurdugumuz YarınLarın...



Biz BiteLi...

Sana KuruLmuş OLan Bütün cümLeLerim, Tek Tek Düşüyor Avucumun içine

AvuçLarımı Yakıyor Artık Kırık Dökük, YamaLanmış ALfabe’m....

Nerden BiLe BiLirdim Ki?, Hüzün Ve Hüsran DoLu ŞiirLerin

Nakaratı OLacağını... Nerden BiLe biLirdim ki SevgiLi...?

Varsın Oda OLsun, ÖzLemini Yüreğimin En DerinLiğine Bıraktığım SevgiLi...



Hadi.....Hadi Şimdi SiL Beni ALfabe’nden


Tabi SiLebiLirsen...

SiLebiLirsen SevgiLi....

SiLebiLirsen.....

SiL.....

SiL...

SiL...


Mahmut Öztürk....