Eski bir eksiğim,
Hep özleyerek yaşarım.

Yakın bir kalabalıkta saklanır
Uzaklara bakar dalarım,
Yaşam kalabalık bir gürültü,
Sesler gelir geçer kelebeğin kanatlarından
Anlarım ki yine bahar;

Yine yeniden o tad...
Sukut içinde dinler, bir rüyaya dalarım..

Tanıdık tüm mevsimler, ezberden geçiyor günler..
Bahara gül derlemiş kanlı eller, gül diyarından..

Sıcak nefesler soluksuz susmuş, kabarmış toprak...
Kimsesiz kalmış beden; soğuk, karanlık ve çığlık..

Beden sıkışıp kalmış mekanda
Sığmaz ruhum hiçbir kalıba
Alemler arası seyir halindedir umut...

Aklım, akıl almaz bir uzaklığa düş kurar
Gelir yapışır kelebeğin kanatları kollarıma
Ya gemi seferinden döner ya da ben binerim sandala
Bir tebessüm doğar yüzüme, sevinç gözümde parlar.

Dünle yarın arasında koşarken soluk soluğa,
Son mecalimde en uzak düşüm can bulur,
Çekerim kürekleri, kaybolurum puslu bir karanlıkta…

ya sokul sessize, yada düş yakamdan, düş!
gözlerimde bir avuç toprak....
kışın soğuk günleri henüz nefesimde

Farkında olmadan ve ardına bakmadan yürü
kurusun toprak, çürüsün kemik,
büyüsün üstümde yeşil
Karanlıkta kalsın ölü;

hayat yeniye yürüsün mecrasından
hayata can katılsın canlansın umut
yan yana ve can cana; uzunca bir hayat..
can, canan olsun; canan’a Can Dost olsun
Olsun....

Bilgin Subaşı
Yine An/kara
Birkez daha Ocak
Ancak bu defa 2014