0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1588
Okunma
gülen yüzüm,
ağlayan gözüm;
yalnızlığa çiçek derlerken kimsesiz dağında
hüznü besledi öksüz gözyaşım,
sessizce düzlüğe inen ak suyunda.
aklımda kaldı o gün, o yer, o ...
dilime dolandı sert rüzgarların yanık türküsü
Emanetinde;
kalmayı öğrendim, beklemeyi ve gitmeyi de
sabrımın tesbihindeki isim hiç değişmedi..
şimdi biraz daha koyu, biraz daha derindeyim
./..
